ont-size:10.0pt;ont-family:"Times New Roman";mso-ansi-language:#0400;mso-fareast-language:#0400;mso-bidi-language:#0400;}

Definicja podróży służbowej wskazuje, iż po pierwsze powinna być odbywana poza miejscowość, w której mieści się siedziba pracodawcy, lub poza stałe miejsce pracy pracownika. Po drugie, obowiązek odbycia podróży służbowej musi wynikać z polecenia pracodawcy. I po trzecie podróż służbowa wiąże się z wykonaniem określonego przez pracodawcę zadania służbowego, co oznacza, iż praca wykonywana w ramach podróży służbowej ma charakter incydentalny, tymczasowy i krótkotrwały. Wszystkie trzy cechy muszą wystąpić łącznie aby mówić o odbywaniu przez pracownika podróży służbowej.

Przedstawiona wyżej definicja posługuje się pojęciem stałego miejsca wykonywania pracy. Należy rozstrzygnąć jak traktować stałe miejsce wykonywania pracy w kontekście pracowników mobilnych czyli takich jak pracownicy pracujący na budowach, przedstawiciele handlowi itp. Mianowice w przypadku tych pracowników zazwyczaj miejsce wykonywania pracy jest określone w sposób szerszy np. wykonywanie pracy w promieniu 100 km od siedziby firmy, lub wskazany jest obszar geograficzny w postaci np. województwa mazowieckiego i lubelskiego. Jak w przypadku pracowników mobilnych wygląda rozliczanie podróży służbowych skoro definicja podróży służbowej mówi o stałym miejscu wykonywania pracy?

Ugruntowane orzecznictwo Sądu Najwyższego nie pozostawia wątpliwości. Z jednego z orzeczeń wynika, iż nie jest podróżą służbową wykonywanie pracy w różnych miejscowościach, gdy przedmiotem zobowiązania pracownika jest stałe wykonywanie pracy w tych miejscowościach. Z kolejnego orzeczenia płynie wniosek, iż pracownicy, których praca z istoty polega na przemieszczaniu na pewnym obszarze, nie odbywają podróży służbowych wykonując pracę na tym obszarze.