Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw ma służyć rozwiązaniu problemu niedostatecznego udziału pielęgniarek i położnych w kadrze dydaktycznej w ramach kształcenia zawodów medycznych, których programy kształcenia takiego współudziału wymagają. Ma ponadto umożliwić prowadzenie przez pielęgniarki i położne zajęć dydaktycznych bez obawy o utratę prawa do wykonywania zawodu.

Projektowane zmiany dotyczą także istotnie utrudnionego dostępu cudzoziemców do wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej w Polsce i zapewnienia kształcenia podyplomowego w obu tych profesjach na odpowiednim poziomie. Wszystko to ma z kolei przeciwdziałać niedoborowi pielęgniarek i położnych w stosunku do ciągle rosnących potrzeb rynku.

Czytaj: Pielęgniarki oczekują wyższych wynagrodzeń

Zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, pielęgniarka lub położna, które nie wykonują zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, a zamierzają podjąć jego wykonywanie, mają obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych i odbyć trwające nie dłużej niż 6 miesięcy przeszkolenie pod nadzorem innej osoby uprawnionej do wykonywania odpowiednio zawodu pielęgniarki lub położnej, legitymującej się co najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym, zwanej dalej „opiekunem”. Opiekuna wskazuje kierownik podmiotu, w którym odbywa się przeszkolenie. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych określa miejsce, czas trwania i program przeszkolenia dla wskazanych osób. W konsekwencji wątpliwości interpretacyjnych powstałych na tle tego artykułu, nowelizacja przewiduje w sposób niebudzący wątpliwości, że okresy ww. przeszkolenia wlicza się do okresu wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej. Określa też, że okres niewykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej ma rozpoczynać się z dniem rozwiązania lub wygaśnięcia umowy lub porozumienia – w przypadku wykonywania zawodu w ramach wolontariatu, oraz 

zakończenia lub zawieszenia wykonywania praktyki zawodowej.

Proponuje się także wprowadzenie rozwiązania, zgodnie z którym odbycie stażu adaptacyjnego we wskazanym podmiocie leczniczym można uznać za równoznaczne z odbyciem przeszkolenia. Tym samym, w praktyce czas szkoleń cudzoziemca zamierzającego wykonywać w Polsce zawód na stałe albo na czas określony skróci się do nie więcej niż 6 miesięcy. Rozwiązanie to ma dotyczyć wyłącznie cudzoziemców, którzy zamierzają podjąć wykonywanie zawodu po przerwie trwającej łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat przed przeniesieniem się na terytorium naszego kraju. Po zmianach nie tylko zezwolenie na pobyt stały będzie tytułem uprawniającym do pobytu i ubiegania się o przyznanie prawa wykonywania w Polsce zawodu. Z kolei poświadczenie znajomości języka polskiego wydane przez państwową komisję egzaminacyjną ma być jednocześnie dokumentem poświadczającym umiejętności językowe cudzoziemca.

W projekcie proponuje się także, aby pielęgniarki lub położne, które zamierzają zaprzestać wykonywania zawodu przez czas określony, zgłaszały ten zamiar właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych, z podaniem przewidywanego okresu niewykonywania zawodu. Dzięki temu rozwiązaniu samorząd będzie dysponował pełniejszą wiedzą na temat aktywnych zawodowo członków. Informacja o czasowym zaprzestaniu wykonywania zawodu będzie ujawniana w Centralnym Rejestrze Pielęgniarek i Położnych prowadzonym przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych.