Zakres przedmiotowy nowej ustawy obejmie zasady: delegowania pracowników na terytorium RP w ramach świadczenia usług, kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu pracowników (oraz realizacji obowiązków informacyjnych z tym związanych), współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich dotyczącej delegowania pracowników oraz ochrony pracowników delegowanych na i z terytorium RP.

Projekt ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług, opracowany przez resort pracy, znajduje się na etapie opiniowania. Ma on na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniającej rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”) - dalej „dyrektywa 2014/67/UE”.

Dyrektywa 2014/67/UE służy przede wszystkim zagwarantowaniu przestrzegania odpowiedniego poziomu ochrony praw pracowników delegowanych w celu transgranicznego świadczenia usług, określonych w dyrektywie podstawowej. Chodzi tu w szczególności o egzekwowanie minimalnych warunków zatrudnienia mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym usługa ma być świadczona, przy jednoczesnym ułatwieniu korzystania przez usługodawców ze swobody świadczenia usług oraz promowaniu uczciwej konkurencji między usługodawcami (a tym samym wsparciu funkcjonowania rynku wewnętrznego).

Kluczowe zagadnienia uregulowane dyrektywą 2014/67/UE dotyczą:

- polepszenia dostępu do informacji – w szczególności poprzez stworzenie przez każde państwo członkowskie jednej krajowej strony internetowej, na której państwa mają wskazywać w jasny, szczegółowy i przyjazny dla użytkownika sposób oraz w dostępnej formie warunki zatrudnienia lub części prawodawstwa (krajowego lub regionalnego), które muszą być stosowane do pracowników delegowanych na ich terytorium,

- wzmocnienia współpracy administracyjnej pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich, m.in. poprzez wprowadzenie terminów na udzielenie odpowiedzi (2 dni robocze na odpowiedź w sytuacjach wymagających pilnej reakcji, a w innych sprawach 25 dni roboczych),

- możliwości wprowadzenia i stosowania określonych w dyrektywie 2014/67/UE wymogów administracyjnych i środków kontrolnych, w celu skutecznego monitorowania zgodności ze zobowiązaniami ustanowionymi w dyrektywie podstawowej oraz dyrektywie 2014/67/UE,

- wprowadzenia mechanizmów umożliwiających badanie, czy przedsiębiorstwo delegujące pracowników rzeczywiście prowadzi znaczącą działalność w państwie siedziby oraz czy delegowanie pracownika ma charakter tymczasowy, w celu zapobiegania nadużyciom i obchodzeniu przepisów o delegowaniu pracowników,

- wprowadzenia, w stosunku do rodzajów działalności określonych w załączniku do dyrektywy podstawowej, szczególnych rozwiązań, tj. odpowiedzialności solidarnej lub innych, odpowiednich środków wykonawczych, zgodnie z przepisami prawa krajowego i prawa unijnego, w celu walki z oszustwami i nadużyciami,

- wprowadzenia mechanizmów umożliwiających transgraniczne egzekwowanie grzywien i kar administracyjnych za nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów dotyczących delegowania pracowników.

Projekt przewiduje, że nowa ustawa ma wejść w życie 1 maja 2016 r. Tym samym zachowana zostanie zgodność z art. 23 ust. 1 dyrektywy 2014/67/UE przewidującym, że państwa członkowskie zobowiązane są do dnia 18 czerwca 2016 r. przyjąć przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do jej wykonania.

Opracowanie: Agnieszka Zatyka-Szlachcic, RPE WK

Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 15 grudnia 2015 r.