Czy kobieta w ciąży w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim zawsze otrzymuje pełne wynagrodzenie?

Okres spowodowanej chorobą niezdolności do pracy pracownicy w ciąży jest każdorazowo opłacany kwotą 100% wynagrodzenia, nawet jeśli choroba nie ma związku z ciążą pracownicy. Przesądza o tym treść art. 92 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy - dalej k.p. W ciągu pierwszych 33 dni niezdolności do pracy pracownicy należy się tzw. wynagrodzenie chorobowe, zaś po tym okresie otrzymuje ona zasiłek chorobowy (art. 92 § 1 i 4 k.p.). Również to ostatnie świadczenie wypłacane jest w ww. wysokości, co wynika z treści art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 z późn. zm.) – dalej u.ś.p.

Okres niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą jest traktowany przez ustawodawcę w sposób szczególny w sytuacji, gdy przypada on w czasie ciąży pracownicy. Co do zasady bowiem przewiduje się wynagrodzenie chorobowe na poziomie 80%. Tylko w przypadkach nadzwyczajnych enumeratywnie wyliczonych w art. 92 § 1 k.p. pracownikowi niezdolnemu do pracy zapewnia się w czasie choroby 100% wynagrodzenia. Wśród nich wymienia się m.in. chorobę przypadającą w czasie ciąży pracownicy. W myśl art. 92 § 1 pkt 2 k.p. w ciągu pierwszych 33 dni niezdolności do pracy (w skali danego roku kalendarzowego) pracownicy należy się wynagrodzenie chorobowe w ww. wysokości. Po tym okresie pracownica ta uprawniona jest do zasiłku chorobowego (art. 92 § 4 k.p.). Jak wskazuje się w art. 11 ust. 2 u.ś.p., miesięczny zasiłek chorobowy wynosi wówczas 100% podstawy wymiaru zasiłku, co oznacza, iż wysokość obydwu świadczeń, wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego, jest taka sama. Podkreślić należy, iż świadczenia te przysługują pracownicy w ciąży w okresie jej niezdolności do pracy bez względu na to, czy choroba pracownicy ma jakikolwiek związek z ciążą. Ustawodawca bowiem wymaga jedynie, aby choroba pracownicy przypadała w czasie jej ciąży (art. 92 § 1 pkt 2 k.p. oraz art. 11 ust. 2 pkt 1 u.ś.p.). Gdy chodzi natomiast o okres, przez jaki ww. świadczenia są pracownicy wypłacane, wynosi on 270 dni (art. 8 u.ś.p.). Taki okres zasiłkowy ustanawia się bowiem w odniesieniu do pracownicy w ciąży. W jego trakcie pracownica w ciąży niezdolna do pracy z powodu choroby otrzymuje najpierw wynagrodzenie chorobowe (33 dni w roku kalendarzowym), a następnie zasiłek chorobowy.