Osoby, które pracują w więcej niż jednym państwie Unii Europejskiej, mogą uniknąć negatywnych skutków podlegania różnym systemom zabezpieczenia społecznego. Regulacje unijne zapewniają równe traktowanie wszystkich obywateli UE, gwarantują prawo do świadczeń socjalnych i do opieki lekarskiej oraz to, że osoba, która nabyła prawa do tych świadczeń, nie utraci ich, jeśli zmieni kraj zamieszkania bądź zatrudnienia.

I tak, okres legalnej pracy np. w Wielkiej Brytanii wliczy się do emerytury wypłacanej w Polsce. Wniosek o jej przyznanie należy złożyć odpowiednio do miejsca zamieszkania, we właściwym oddziale ZUS. Trzeba też przedstawić dokumenty poświadczające okresy zatrudnienia w Polsce i za granicą. W Wielkiej Brytanii nie funkcjonują popularne w Polsce świadectwa pracy, dlatego osoba, która pracowała w UK, powinna dostarczyć jak najwięcej innych dokumentów, którymi dysponuje: numer ubezpieczenia społecznego NIN(National Insurance Number), nazwę i adres pracodawcy, umowę o pracę zawartą z zagranicznym pracodawcą. ZUS przed wydaniem decyzji o przyznaniu emerytury za okres przepracowany za granicą będzie musiał wystąpić do swojego odpowiednika o potwierdzenie płacenia składek przez polskiego pracownika.

źródło: Rzeczpospolita, 12 września 2008 r., Marta Rydel