Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 10.06.2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług – dalej u.d.p. – pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP zapewnia takiemu pracownikowi warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikające z przepisów ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 zezm.) oraz innych przepisów regulujących prawa i obowiązki pracowników.

Aby poprawnie zinterpretować powyższy przepis sięgnąć należy do definicji ustawowych.

Zgodnie z art. 3 pkt 4 u.d.p. użyty w ustawie zwrot pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP oznacza pracodawcę mającego siedzibę oraz prowadzącego znaczną działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim, z którego terytorium kieruje tymczasowo pracownika do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a) w związku z realizacją umowy zawartej przez tego pracodawcę z podmiotem prowadzącym działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) w oddziale lub przedsiębiorstwie należącym do grupy przedsiębiorstw, do której należy ten pracodawca, prowadzącym działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

c) jako agencja pracy tymczasowej;

Z kolei w art. 3 pkt 6 u.d.p. ustawodawca zdefiniował, co na użytek ustawy należy rozumieć pod pojęciem "pracownika delegowanego na terytorium RP" – określenie to dotyczy pracownika zatrudnionego w innym państwie członkowskim, tymczasowo skierowanego do pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracodawcę delegującego pracownika na terytorium RP.

Na mocy zaś art. 3 pkt 3 u.d.p. przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz państwo, które przyjęło, w drodze umowy z Unią Europejską, zobowiązanie do implementacji do krajowego porządku prawnego dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16.12.1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.Urz. WE L 18 z 21.01.1997 r. str. 1; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 2, str. 431) oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z 15.05.2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniającej rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym.

Jednocześnie jednak w myśl art. 26 u.d.p. przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio w przypadku wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracownika skierowanego do tej pracy przez pracodawcę mającego siedzibę w państwie niebędącym państwem członkowskim. W efekcie delegując pracownika z Chin do Polski należy dopełnić analogicznych warunków, jak w przypadku delegowania z kraju unijnego.