Obecnie Kodeks pracy jako podstawową zasadę przyjmuje wypłatę wynagrodzenia w gotówce (art. 86 § 3 k.p.). Inny sposób wypłaty wynagrodzenia jest dopuszczalny, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.

Po zmianach, od 1 stycznia 2019 roku, preferowaną formą będzie bezgotówkowa wypłata wynagrodzenia. Pracownicy, którzy wolą odebrać z firmowej kasy gotówkę, będą mieli taką możliwość, ale potrzebny będzie ich wniosek o taką wypłatę.

Nowelizacja przepisów ma sprawić, że bezgotówkowa wypłaty wynagrodzenia będzie stopniowo stawała się formą wiodącą, a zmiana dostosuje przepisy do zmieniających się preferencji pracowników. Z danych Banku Światowego wynika bowiem, że w 2014 roku 77,8 proc. pracowników w Polsce otrzymywało wynagrodzenia na rachunki płatnicze.

Wypłata wynagrodzenia na rachunek płatniczy wymaga również dokonania zmian w zakresie udostępnianych pracodawcy danych osobowych (art. 22(1) K.p.). Nowelizacja przepisu umożliwi pracodawcy żądanie podania rachunku płatniczego, na który będzie dokonywał wypłaty wynagrodzenia.

Zmiany wprowadzi ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją, którą 10 stycznia przyjął Sejm. Teraz prace nad zmianami będą kontynuowane w Senacie.

Czytaj również: Akta pracownicze będą przechowywane przez 10 lat, ale nie wszystkie >>

Ministerstwo Rozwoju, które przygotowało projekt zmian, podkreślało, że nowelizacja ograniczy szarą strefę. Płatności gotówkowe, w przeciwieństwie do elektronicznych, nie pozostawiają śladu, umożliwiając ukrycie przekazania środków. Tym samym wprowadzenie regulacji zmniejszającej rolę gotówki w gospodarce na rzecz płatności elektronicznych może przyczynić się do ograniczenia szarej strefy w gospodarce i – w efekcie – do poprawy sytuacji konkurencyjnej uczciwych podmiotów i zwiększenia dochodów sektora finansów publicznych.

POLECAMY:

 Zatrudnianie pracowników tymczasowych. Komentarz >>